Το ποίημα αυτό είναι δυνατό να αξιοποιηθεί στο μάθημα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας στη διδασκαλία και μελέτη κειμένων για την ξενιτιά. Θα μπορούσε να δοθεί στους μαθητές ως παράλληλο σε Δημοτικά Τραγούδια της Ξενιτιάς, προκειμένου οι μαθητές να αναγνωρίσουν το κοινό στοιχείο του καημού που βιώνει ο ξενιτεμένος μακριά από την πατρίδα του. Εκτός όμως από αυτά τα δημοτικά τραγούδια μπορεί το ποίημα να συνεξεταστεί με άλλα κείμενα που αναφέρονται στη μετανάστευση και προσφυγιά των Ελλήνων, όπως είναι: «Το Πουλάκι» του Ι. Βηλαρά, « Ο Δημοτικός Κήπος του Ταξιμιού» του Γ. Θεοτοκά, το «Ταξίδι χωρίς επιστροφή» της Δ. Σωτηρίου, «Η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται» του Θ. Βαλτινού, «Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς» της Μ. Κλιάφα. Παράλληλα, κρίνεται σκόπιμο να ζητηθεί από τους μαθητές σε διαθεματικό επίπεδο να αναζητήσουν ιστορικές πληροφορίες για ρεύματα προσφυγιάς και μετανάστευσης των Ελλήνων στο πλαίσιο της Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας, όπως ήταν αυτό μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ή τη δίωξη των Ελλήνων από την Πόλη αλλά και τα έντονα μεταναστευτικά ρεύματα προς Αμερική, Αυστραλία και Γερμανία μέσα στον 20ο αιώνα. Μετά την έρευνα μπορεί να αρχίσει μια συζήτηση και αμοιβαία διδασκαλία σχετικά με τις πληροφορίες που εντοπίστηκαν αλλά και να γίνει επικαιροποίηση του φαινομένου μέσω σύγκρισης του με την έξαρση της μετανάστευσης των νέων μας λόγω της οικονομικής κρίσης.