Η ανάγνωση ιστορικών πηγών για τα ομηρικά έπη, με την αξιοποίηση ενός σύγχρονου δευτερογενούς ιστοριογραφικού κειμένου, αποτελεί αυτόνομο μαθησιακό αντικείμενο, το οποίο προσομοιώνει τον τρόπο εργασίας των ιστορικών στο πλαίσιο της γνωστικής μαθητείας. Η χρήση και η αξιοποίηση των ιστορικών πηγών αποτελούν προτεραιότητα των ιστορικών στην προσπάθειά τους να προσεγγίσουν το παρελθόν και να το καταστήσουν ιστορικό. Στην ίδια κατεύθυνση, η χρήση των ιστορικών πηγών στη σχολική τάξη, με την αξιοποίηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων μελέτης, επιτρέπει την άμεση συμμετοχή των μαθητών σε διαδικασίες διερευνητικής μάθησης και οικοδόμησης της ιστορικής γνώσης. Οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν στοιχεία για την ιστοριογραφική προσέγγιση του ομηρικού έργου και να διακρίνουν επιμέρους ζητήματα της τεκμηριωτικής φύσης του έργου αυτού. Ακόμη, μέσω της δραστηριότητας διερεύνησης, οι μαθητές μπορούν να κατανοήσουν αιτιώδεις σχέσεις στο πλαίσιο της περιόδου, να εμπλακούν με την πολυπλοκότητα του ιστορικού παρελθόντος και να διαμορφώσουν την προσωπική τους ιστορική αφήγηση. Η διαδικασία ανατροφοδότησης, με την παροχή πρόσθετου ιστορικού υλικού, επιτρέπει την εκ νέου διαμόρφωση των αρχικών απαντήσεων με τις αλλαγές που κρίνονται απαραίτητες, με την ενεργό εμπλοκή τόσο των μαθητών όσο και του εκπαιδευτικού.