Πρόκειται για βιβλιοκρισία δημοσιευμένη το 1908 σε στήλη του λογοτεχνικού περιοδικού «Νουμάς» με τον τίτλο «Νέα Βιβλία». Στο κριτικό σημείωμά του ο ανώνυμος κριτικός, που υπογράφει με το ψευδώνυμο «Βιβλιόφιλος», κρίνει την ποιητική συλλογή του ποιητή και ακαδημαϊκού Σωτήρη Σκίπη (1881-1952) «Η μεγάλη αύρα» (Πρώτη σφραγίδα) που δημοσιεύθηκε το ίδιο έτος στο Παρίσι. Ο Σ. Σκίπης επηρεάστηκε από τον γαλλικό συμβολισμό και στάθηκε ένας από τους πολυγραφότερους νεοέλληνες λυρικούς ποιητές και από τους τελευταίους εκπροσώπους της Νέας Αθηναϊκής Σχολής. Ο συντάκτης του βιβλιοκριτικού κειμένου σημειώνει ως κύρια χαρακτηριστικά της ποιητικής συλλογής του Σ. Σκίπη την πρωτοτυπία των θεμάτων, τον φιλοσοφικό λυρισμό και την πλούσια δημοτική γλώσσα.