Προτείνεται το συγκεκριμένο μαθησιακό αντικείμενο να αξιοποιηθεί διδακτικά από εκπαιδευτικούς δύο ειδικοτήτων: φιλόλογο και μαθηματικό. Κατ’ αρχάς ο φιλόλογος, μπορεί να προσεγγίσει το ποίημα «Πατέρα μου, γλυκέ πατέρα…» ερμηνευτικά και να μελετήσει μαζί με τους μαθητές του την βιογραφία του ποιητή. Οι μαθητές αναμένεται να βιώσουν ένα είδος γνωστικής σύγκρουσης καθώς οι περισσότεροι, κατά πάσα πιθανότητα, θεωρούν ότι δεν είναι δυνατόν ένας διαπρεπής μαθηματικός να ασχολείται με μη λογικο-μαθηματικές δραστηριότητες. Στην συνέχεια οι συνεργαζόμενοι εκπαιδευτικοί (φιλόλογος και μαθηματικός) προτείνεται να συγκροτήσουν μαζί με τους μαθητές τους μια λέσχη ανάγνωσης μαθηματικής λογοτεχνίας (κατά το πρότυπο της ομάδας Θαλής + Φίλοι). Στην λέσχη αυτή μπορούν να γίνονται αναγνώσεις έργων μαθηματικής λογοτεχνίας, τα οποία θα συζητούνται και θα αναλύονται από την ομάδα. Παράλληλα θα γίνεται προσπάθεια ό,τι συζητιέται στην λέσχη αυτή να συνδέεται με το περιεχόμενο της διδασκαλίας στο συμβατικό αναλυτικό πρόγραμμα των διακριτών μαθημάτων. Ένας ενδεικτικός κατάλογος βιβλίων που προτείνονται για ανάγνωση, είναι ο παρακάτω (ο κατάλογος αυτός μπορεί να επεκταθεί σημαντικά, καθώς με μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο ο εκπαιδευτικός μπορεί να βρει πλήθος ελληνικών και ξένων έργων με σχετικό περιεχόμενο): (α) διήγημα «Η Βιβλιοθήκη της Βαβέλ», Χόρχε Λουίς Μπόρχες, (β) «Αϊνστάιν – Πικάσο. Ο χώρος, ο χρόνος και η ομορφιά», Arthur I. Miller, (γ) «Ο Θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ" Απόστολος Δοξιάδης, (δ) «Το θεώρημα του Παπαγάλου», Ντενί Γκετζ, (ε) «Το τελευταίο θεώρημα του Φερμά», Simon Singh, (στ) «Ποιος σκότωσε τον κύριο Χ;», Θοδωρής Ανδριόπουλος, (ζ) «Logicomix», Απόστολος Δοξιάδης, (η) «Ο μέτοικος και η συμμετρία», Τεύκρος Μιχαηλίδης, (θ) «Πώς τα μαθηματικά εξηγούν τον κόσμο», James D. Stein, (ι) «Η ακολουθία της Οξφόρδης», Guillermo Martinez, (ια) «Μόμπιους Ντικ», Andrew Crumey.